Η μόλυνση από διοξίνες κληροδοτείται και στις επόμενες τρεις γενιές

Νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό PlosOne δείχνει ότι η έκθεση σε διοξίνες μπορεί να «μολύνει» όχι μόνο τη γενιά που θα εκτεθεί σε αυτές, αλλά και τρεις γενιές μετά.

διοξίνεςΟι επιστήμονες του Washington State University αναφέρουν ότι πειράματα σε αρουραίους σε κατάσταση εγκυμοσύνης, στους οποίους χορηγήθηκαν διοξίνες, έδειξε βλάβη στον προστάτη στα αρσενικά και σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και μειωμένο αριθμό ωραρίων στα θηλυκά της πρώτης γενιάς. Τρεις γενιές μετά, και χωρίς οι αρουραίοι να εκτεθούν σε διοξίνες, τα προβλήματα δεν εξαφανίστηκαν, αλλά αντίθετα διογκώθηκαν και οι αρσενικοί αρουραίου εμφάνισαν και βλάβες στα νεφρά. Δηλαδή, οι διοξίνες προκαλούν επιγενετικές αλλαγές, που κληροδοτούνται στους απογόνους.

Τι είναι οι διοξίνες;

Οι διοξίνες είναι μια οικογένεια χημικών ουσιών, ανθεκτική στην βιολογική αποικοδόμηση. Συνήθως, είναι απόβλητα της βιομηχανικής δραστηριότητας, ειδικά της χλωρίωσης του χαρτιού (για να γίνει άσπρο), της ατελούς καύσης απορριμμάτων, ξύλου και πετρελαίου και της σύνθεσης χημικών ή παρασιτοκτόνων.

Οι διοξίνες δεν διαλύονται στο νερό, αλλά είναι λιποδιαλυτές, συσσωρεύονται στους λιπώδεις ιστούς των ζωντανών οργανισμών και, μέσω της τροφικής αλυσίδας, καταφέρνουν να «πολλαπλασιάζουν» τις ποσότητές τους. Ακόμη και απειροελάχιστες συγκεντρώσεις διοξινών μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό και νευρικό σύστημα των οργανισμών, να προκαλέσουν καρκίνο, ορμονικές διαταραχές και άλλες παθήσεις. Υπάρχουν παντού γύρω μας, στο νερό, την ατμόσφαιρα, το έδαφος και φυσικά στη διατροφή μας.

Στη χώρα μας βρίσκονται κυρίως στις τροφές μας (μπορεί να βρίσκονται στο κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα ψάρια, το λάδι, το βούτυρο) και μπορεί να προκύψουν από την καύση σκουπιδιών και τις χωματερές. Ιδιαίτερα επικίνδυνη θεωρείται η διατροφή των ζώων με φθηνές, εισαγόμενες ζωοτροφές που είναι πιθανό να είναι μολυσμένες από διοξίνες. Δυστυχώς, το κόστος ανίχνευσης διοξινών είναι πολύ υψηλό και τα εργαστήρια και οι έλεγχοι είναι ελάχιστοι για ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα. Τελευταία, εξετάζονται νέες μέθοδοι ανίχνευσης της διοξίνης στα τρόφιμα με χαμηλότερο κόστος, που δίνουν ελπίδες στην ανθρωπότητα.

Σχολιάστε το άρθρο