Σοκ προκαλεί η διαπίστωση επιστημόνων του πανεπιστημίου του Bristol ότι ακόμα και παιδιά μπορούν να εμφανίσουν το λεγόμενο «σύνδρομο χρόνιας κόπωσης», που χαρακτηρίζεται από γενικευμένη κόπωση, αδυναμία, διανοητική εξασθένηση, μυικούς πόνους, αδύναμη μνήμη κτλ. χωρίς να υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο.
Στην έρευνά τους, που δημοσιεύεται στην British Medical Journal, διαπιστώθηκε ότι 1 στους 100 μαθητές γυμνασίου υποφέρει από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και ότι η χρόνια κόπωση είναι ένας σημαντικός λόγος αδικαιολόγητης απουσίας από το σχολείο.
Οι επιστήμονες ερεύνησαν τις απουσίες των μαθητών για έξι εβδομάδες σε τρία διαφορετικά σχολεία στη Μεγ. Βρετανία (συνολικά 2.855 μαθητές). Οι περιπτώσεις των μαθητών που έλειψαν κατά το 20% των ημερών της σχολικής χρονιάς ερευνήθηκαν περαιτέρω. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μαθητές που αντιμετώπιζαν το πρόβλημα έχαναν μια τουλάχιστον ημέρα την εβδομάδα εξαιτίας του προβλήματός τους. Τα «καλά νέα» είναι ότι τα 2/3 των παιδιών σημείωσαν αλματώδη πρόοδο της υγείας και γύρισαν πίσω στο σχολείο μόλις έλαβαν σωστή διάγνωση της κατάστασής τους και ακολούθησαν την πρέπουσα αγωγή.
Οι επιστήμονες, πάντως, ισχυρίζονται ότι το πρόβλημα είναι χειρότερο από ότι φαίνεται και ότι υπάρχει μια αρκετά μεγάλη ομάδα ανθρώπων που υποφέρει σιωπηλά από το συγκεκριμένο σύνδρομο. Οι άνθρωποι που πάσχουν από σύνδρομο χρόνιας κόπωσης νιώθουν υπερβολική κούραση και εμφανίζουν τουλάχιστον τέσσερα από τα εξής συμπτώματα: διαταραχές της μνήμης και της συγκέντρωσης, μυϊκοί πόνοι, πόνοι στις αρθρώσεις, ύπνος που δεν ξεκουράζει, κακουχία μετά από άσκηση, εμφάνιση πονοκεφάλου που δεν προϋπήρχε, ευαίσθητοι τραχηλικοί ή μασχαλιαίοι λεμφαδένες, πονόλαιμος.
Τα αίτια που προκαλούν το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι ασαφή. Αποδίδεται σε ψυχολογικά αίτια, όπως παιδικά τραύματα, σε οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, υπερβολική εργασία, κακή διατροφή, υπόταση, ανθυγιεινές συνθήκες διαβίωσης, ακόμα και σε φλεγμονή του ανοσοποιητικού, ιούς, νευρολογικές παθήσεις ή παθήσεις σε εξέλιξη που δεν έχουν διαγνωστεί. Νέες έρευνες προσθέτουν επιπλέον παράγοντες που μπορεί να το προκαλούν. Σε κάθε περίπτωση οι επιστήμονες τονίζουν τη σημαντικότητα της ψυχολογικής υποστήριξης του ασθενούς και τη σημαντικότητα της σωστής διάγνωσης και θεραπείας.
Σχολιάστε το άρθρο