Μας στηρίζουν, κουβαλούν το βάρος όλου του σώματος, μας πηγαίνουν όπου θέλουμε… Εμείς, τι κάνουμε όμως για αυτά; Το καλοκαίρι έχει τελειώσει και τα πόδια μας, μας πήγαν όπου επιθυμούσαμε… Η υπερβολική ζέστη έχει υποχωρήσει και οι ψυχρότερες θερμοκρασίες είναι ό,τι πρέπει για να δώσουμε λίγη σημασία σε αυτά που θεωρούμε τόσο δεδομένα: τα πόδια μας!
Όλοι έχουμε την τάση να δίνουμε περισσότερη σημασία στα υπόλοιπα μέλη του σώματός μας και όχι στα πόδια μας… Είναι όμως τόσο σημαντικά. Μας στηρίζουν, μας κουβαλούν, μας ανέχονται. «Δεν με κρατούν τα πόδια μου», λέμε όταν είμαστε κουρασμένοι, δηλώνοντας μια συνολική κόπωση του οργανισμού. Ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών του κατά το μυστικό δείπνο, μια συμβολική κίνηση με την οποία έδειξε την αγάπη του, παροτρύνοντάς τους να κάνουν το ίδιο. Οι ερωτευμένοι πέφτουν στα πόδια των αγαπημένων τους, προσφέροντας τους την αγάπη τους. Όταν φοβόμαστε μας «κόβονται τα πόδια». Όταν θέλουμε να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, θέλουμε «να σταθούμε στα πόδια μας». Τα γυναικεία κυρίως- πόδια αποτελούν ερωτογενή ζώνη και αντικείμενο θαυμασμού σε σημείο μάλιστα φετιχισμού σε κάποιες περιπτώσεις. Το όνειρο κάθε γυναίκας για το σώμα της, εκτός των άλλων, είναι και τα καλλίγραμμα πόδια. Πολλές από τις γνωστές σταρ έχουν ασφαλίσει τα πόδια τους (εδώ βέβαια η περίπτωση είναι το οικονομικό όφελος και όχι η αγάπη για το συγκεκριμένο μέλος).
Το πόδι μας, πάντως, είναι μια πολύπλοκη κατασκευή που αποτελείται από 26 οστά, 33 αρθρώσεις, 107 συνδέσμους, 19 μυς και τένοντες. Τα 52 οστά των 2 ποδιών αποτελούν αριθμητικά το 25% όλων των οστών του σώματος.
Πόσο όμως αγαπάμε τα ίδια μας τα πόδια; Σχεδόν, καθόλου λένε οι στατιστικές. Οι περισσότερες παθήσεις των ποδιών οφείλονται στην κακή σχέση που έχουμε με αυτά και στην αμέλεια φροντίδας τους.
Κοινές παθήσεις των ποδιών
Βαριά – Κουρασμένα πόδια
Το τέλος της ημέρας (πολλές φορές και η διάρκειά της) μας βρίσκουν με πρησμένα, κουρασμένα, βαριά πόδια. Ιδιαίτερα σοβαρό παρουσιάζεται το πρόβλημα σε όλους όσους έχουν έντονη κινητική δραστηριότητα ή που υφίστανται λόγω εργασίας τους καθημερινή ορθοστασία.
Η φροντίδα και η περιποίησή τους επιβάλλεται, γιατί τα καταπονημένα πόδια είναι πιο ευάλωτα σε μύκητες και φλεγμονές. Ένα αναζωογονητικό ποδόλουτρο ή μια ειδική κρέμα θα ανακουφίσει τα κουρασμένα από τις πολλές υποχρεώσεις πόδια σας, όχι μόνο για λόγους αισθητικής, αλλά πάνω απ’ όλα για λόγους υγείας. Το ποδόλουτρο θα πρέπει να διαρκεί από 10 έως 20 περίπου λεπτά και μπορεί να περιέχει αλάτι και νερό σε μέτρια θερμοκρασία ή κάποιο ειδικό βότανο ή αιθέριο έλαιο.
Η αγριοκαστανιά βοηθάει τα πρησμένα και κουρασμένα πόδια. Κυκλοφορεί στο εμπόριο σε μορφή τζελ ή κρέμας, ενώ τονώνει την κυκλοφορία του αίματος. Επίσης, σταγόνες από αιθέριο έλαιο κυπαρισσιού στο ποδόλουτρό μας είναι ευεργετικές για τα κουρασμένα πόδια μας. Δυόσμος, δεντρολίβανο, λεβάντα ακόμα και μέντα βοηθούν επίσης. Επίσης, ξεκουράστε τα πόδια σας για ένα δεκάλεπτο τοποθετώντας τα αναπαυτικά κάπου ψηλά. Προσοχή, όμως, καθώς τα βαριά ή κουρασμένα πόδια μπορεί να είναι σύμπτωμα διαφόρων ασθενειών και παθήσεων (ιδιαίτερα αν το σύμπτωμα είναι επίμονο) ενδεχομένως θα πρέπει να ζητήσετε τη συμβουλή ενός ειδικού.
Κρύα πόδια
«Κράτα τα πόδια σου ζεστά, την κεφαλή σου κρύα», συμβούλευαν οι παλιοί. Τα κρύα πόδια μπορεί να οφείλονται σε παθολογικούς παράγοντες μπορεί και όχι. Όταν δεν υπάρχουν παθολογικά αίτια αποτελούν ένα σύνηθες πρόβλημα, το οποίο προκαλείται κυρίως από την κακή κυκλοφορία του αίματος. Άλλοι παράγοντες που απορυθμίζουν την κυκλοφορία του αίματος και προκαλούν την αίσθηση των παγωμένων ποδιών είναι: η χαμηλή πίεση, η έλλειψη σιδήρου, οι ρευματικές παθήσεις, οι δυσλειτουργίες του θυρεοειδούς, οι στενές κάλτσες και τα παπούτσια που πιέζουν τους μύες και τα αγγεία του ποδιού, καθώς επίσης και το κάπνισμα.
Για κάποιους το κρύο μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά επίπονο, ιδιαίτερα αν πάσχουν από τη νόσο του Raynaud, μια κατάσταση όπου δεν υπάρχει αρκετό αίμα για να φτάσει στα δάχτυλα χεριών και ποδιών. Η διαταραχή αυτή μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο, ενώ το μούδιασμα που συνοδεύει τη μειωμένη ροή του αίματος εμποδίζει όλες τις δραστηριότητες, από το δέσιμο των παπουτσιών έως το περπάτημα. Στις γυναίκες είναι συχνότερο και χρειάζεται καλή προστασία από το κρύο, διακοπή του καπνίσματος και ρύθμιση των νοσημάτων που επηρεάζουν την κυκλοφορία του αίματος. Τα ζεστά ποδόλουτρα, η σωστή διατροφή και οι ζεστές κάλτσες και παπούτσια βοηθούν πολύ στη διατήρηση της σωστής θερμοκρασίας στα πόδια.
Κάλοι
Οι κάλοι προκαλούνται από την άσκηση υπερβολικής πίεσης στο πέλμα του ποδιού. Πρόκειται μια τοπική πύκνωση της επιδερμίδας, κωνικού σχήματος, με την κορυφή του κώνου να κατευθύνεται προς τα μέσα, γνωστή σαν «οφθαλμός» του κάλου. Με την μόνιμη πίεση, το δέρμα του ποδιού αντιδρά δημιουργώντας επιφανειακές σκληρύνσεις που εξελίσσονται σε κάλο. Από ιατρικής άποψης, δεν αποτελεί σοβαρή πάθηση των ποδιών, αλλά μπορούν να γίνουν ενοχλητικοί ή και επώδυνοι και φυσικά αντιαισθητικοί.
Για να αντιμετωπίσετε τους κάλους, κάντε συχνά ζεστά ποδόλουτρα και ενυδατώνετε τα πόδια σας. Επίσης, χρησιμοποιείτε μια ελαφρόπετρα τρίβοντας τις σκληρύνσεις. Για κάλους που επιμένουν, ένας γιατρός θα σας υποδείξει την κατάλληλη θεραπεία (κρυοθεραπεία, διαθερμοπληξία κτλ), ενώ στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλά προϊόντα που θα βελτιώσουν την κατάστασή τους. Μην προσπαθήσετε να κόψετε τους κάλους σας χρησιμοποιώντας ξυράφια ή ψαλίδια. Αποφεύγετε τα στενά ή τα κλειστά παπούτσια χωρίς κάλτσες. Ένα παραδοσιακό μαλακτικό των κάλων είναι η μολόχα. Βράστε την και προσθέστε το έγχυμά της στο ποδόλουτρό σας. Περιποιείται τους κάλους, ενώ ταυτόχρονα ξεκουράζει τα πόδια.
Τύλος
Ο τύλος βρίσκεται συνήθως πάνω από την άρθρωση της βάσης του μεγάλου δακτύλου του ποδιού όπου υπάρχει όχι μόνο πύκνωση του δέρματος, αλλά και η κεφαλή του μεταταρσίου οστού προβάλλει. Προέρχεται από την παραμόρφωση της άρθρωσης του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Η κυριότερη αιτία πρόκλησης τύλων είναι τα ακατάλληλα παπούτσια, όπως και στους κάλους. Η παραμόρφωση των δακτύλων του ποδιού με σφυροδακτυλία μπορεί να συνοδεύσει τους τύλους. Το άτομο δεν μπορεί να εκτείνει την τελική μοίρα του δακτύλου που παραμένει κεκαμένο πρόσθια. Συχνότερα προσβάλλονται ο μέσος, ο παράμεσος και ο μικρός δάκτυλος. Για τους τύλους ισχύει σχεδόν ότι και για τους κάλους με την καλύτερη θεραπεία να είναι πρόληψη. Όταν το πρόβλημα συνεχίζεται, η επίσκεψη σε έναν ποδολόγο κρίνεται απαραίτητη.
Μύκητες- Ονυχομυκητίαση
Οι μύκητες εμφανίζονται συνήθως ανάμεσα στα δάκτυλα των ποδιών και προκαλούν ξεφλούδισμα, κοκκινίλες, φουσκάλες, δυσάρεστη οσμή και φαγούρα. Για να αναπτυχθούν χρειάζονται σκοτεινό, ζεστό και υγρό περιβάλλον. Η πάθηση ονομάζεται και «πόδι του αθλητή», γιατί οι αθλητές είναι πιο επιρρεπείς σε αυτούς εξαιτίας της δραστηριότητάς τους. Οι μύκητες θεραπεύονται με φαρμακευτική αγωγή (αλοιφές, σπρέι, σκόνες ή και φάρμακα από το στόμα). Πρέπει να επισκεφτούμε τον ειδικό ποδολόγο, για να διαπιστώσει το είδος του μύκητα και να μας δώσει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Οι πιθανότητες μόλυνσης από μύκητες μειώνονται όταν τηρούμε τους βασικούς κανόνες υγιεινής, στεγνώνοντας καλά τα πόδια μας μετά το μπάνιο και ιδιαίτερα την περιοχή ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών. Προσέχουμε ώστε να μην περπατάμε ξυπόλυτοι σε κοινόχρηστους χώρους και να μην χρησιμοποιούμε πετσέτες ποδιών που έχουν χρησιμοποιήσει και άλλα άτομα. Προσπαθούμε να «αερίζουμε» συχνά τα πόδια μας και τα παπούτσια μας.
Πολύ συχνά συναντάμε τους μύκητες και στα νύχια των ποδιών. Πρόκειται για την λεγόμενη ονυχομυκητίαση, που μπορεί να εμφανιστεί για τους ίδιους λόγους που εμφανίζονται και οι μύκητες του ποδιού. Τα συμπτώματα είναι η υπερκεράτωση του υπονυχίου, η αλλοίωση του χρώματος του νυχιού και τελικά η καταστροφή του. Σήμερα, υπάρχουν δύο διαφορετικοί τύποι φαρμακευτικών αγωγών για την αντιμετώπιση της ονυχομυκητίασης. Η θεραπεία εξαρτάται από την βαρύτητα της λοίμωξης. Οι κανόνες υγιεινής θα πρέπει να τηρούνται ευλαβικά. Μην χρησιμοποιείτε τα ίδια αντικείμενα περιποίησης για τα μολυσμένα και για τα υγιή νύχια. Αλλάζετε κάλτσες κάθε μέρα και κάθε φορά που θα νιώθετε τα πόδια σας υγρά. Ένα ταλκ για να κρατιούνται τα πόδια στεγνά είναι απαραίτητο.
Από το φαρμακείο της φύσης: σε λεκάνη με ζεστό νερό προσθέστε 2 κουταλιές λευκό ξύδι και κάντε ποδόλουτρα για 10 μέρες για τους μύκητες των ποδιών.
Μυρμηγκιές
Πρόκειται για καλοήθη εξογκώματα, άγρια στην υφή, τα οποία αναπτύσσονται στο δέρμα του πέλματος από ιούς και μεταδίδονται με την επαφή (μυρμηγκιές εμφανίζονται συχνότερα στα χέρια). Σίγουρα, δεν οφείλονται σε άγγιγμα βατράχου, όπως θέλει η λαϊκή δοξασία. Έχουν συνήθως το χρώμα του δέρματος, αλλά μπορεί να εμφανιστούν και με κιτρινωπό ή ρόδινο χρώμα. Επειδή οφείλονται σε ιό, καλό είναι να αποφεύγετε να αγγίζετε τις μυρμηγκιές των άλλων. Το ίδιο και όταν εσείς έχετε μυρμηγκιά, θα πρέπει να μην έρχεστε σε επαφή με το δέρμα κάποιου άλλου. Αν υπάρχει αμυχή στο δέρμα σας κοντά στην μυρμηγκιά αυτή μπορεί να πολλαπλασιαστεί και να εξαπλωθεί. Γενικά, επωφελούνται των ζεστών και υγρών συνθηκών. Η φροντίδα του ειδικού είναι απαραίτητη, αλλιώς οι μυρμηγκιές θα κάνουν δυο χρόνια να φύγουν. Στο εμπόριο κυκλοφορούν αρκετά σκευάσματα, τα οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά για τις μυρμηγκιές. Το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με τοπικά φάρμακα με απόξεση ή καυτηριασμό.
Κιρσοί
Οι κιρσοί είναι εκτεταμένες διευρυνόμενες φλέβες με βαλβίδες που δεν λειτουργούν σωστά. Αυτή η διεύρυνση προκαλεί φλεβική παλινδρόμηση, κάνοντας τα τοιχώματα αδύναμα. Εντοπίζονται στην εσωτερική κυρίως πλευρά του ποδιού και τα συμπτώματα γίνονται εντονότερα όταν υπάρχει ζέστη. Το πιο βασικό σύμπτωμα είναι η αίσθηση βάρους στα πόδια, αλλά και οι πόνοι, το πρήξιμο και οι κράμπες στο τέλος της ημέρας, η αλλαγή χροιάς και η υπερευαισθησία. Μερικοί ασθενείς με εκτεταμένους κιρσούς μπορεί να μην εμφανίζουν άλλα συμπτώματα παρά μόνο την αισθητική ανωμαλία της πάθησης.
Η υψηλή φλεβική πίεση λόγω ανεπάρκειας των βαλβίδων είναι η αιτία της δημιουργίας των κιρσών. Παράγοντες που επιδρούν στην εμφάνιση των κιρσών είναι η κληρονομικότητα, το φύλο, η ορθοστασία, η ηλικία, η εγκυμοσύνη και το αυξημένο ύψος και βάρος. Οι έγκυες έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν κιρσούς, όμως συχνά επιστρέφουν στο φυσιολογικό ένα χρόνο μετά το τοκετό. Γυναίκες με πολλαπλές κυήσεις έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν μόνιμους κιρσούς των κάτω άκρων.
Η θεραπεία είναι συντηρητική (αποφυγή ορθοστασίας, αποφυγή έκθεσης των κάτω άκρων στον ήλιο, απώλεια βάρους, βάδιση, τοποθέτηση των κάτω άκρων σε ελαφρά υψηλότερη θέση και χρήση ελαστικών καλτσών που κυκλοφορούν στο εμπόριο), φάρμακα, σκληροθεραπεία και χειρουργική αφαίρεση των κιρσών.
Ευρυαγγείες
Οι ευρυαγγείες είναι διεσταλμένα τριχοειδή αγγεία του δέρματος, τα οποία διακρίνονται κάτω από την επιδερμίδα. Πρόκειται κυρίως για ένα αισθητικό πρόβλημα και δεν προκαλούν από μόνες τους προβλήματα υγείας. Τα τριχοειδή αγγεία που «σπάνε» αποκτούν μπλε ή κόκκινο χρώμα και απλώνονται στο δέρμα σαν ιστός αράχνης. Παρατηρούνται κυρίως στα πόδια, αλλά εμφανίζονται και στο πρόσωπο. Σε περιόδους ορμονικών διαταραχών, όπως η εφηβεία, η εγκυμοσύνη και η κλιμακτήριος μπορούν να εμφανιστούν ευρυαγγείες.
Μαζί με τις ορμονικές μεταβολές, η κληρονομικότητα είναι μια από τις βασικές αιτίες που οδηγούν στην εμφάνιση ευρυαγγειών. Συχνά, μάλιστα, τα «σπασμένα» αγγεία παρουσιάζονται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και παραμένουν, σε μικρότερο βαθμό, μετά τον τοκετό. Η παρατεταμένη ορθοστασία, η έκθεση στον ήλιο, το κάπνισμα και η παχυσαρκία επιβαρύνουν την κατάσταση.
Οι ευρυαγγείες αντιμετωπίζονται κυρίως με σκληροθεραπεία ή λέιζερ, δυο μέθοδοι που τις εξαφανίζουν από τα πόδια. Ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να «σπάσουν» πάλι τα τριχοειδή αγγεία σε κάποιο άλλο σημείο του ποδιού, όταν συνυπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες.
Η τακτική σωματική άσκηση και το καθημερινό βάδισμα αποδεικνύονται σωτήρια. Πρέπει να αποφεύγεται η πολύωρη ορθοστασία και η καθιστική εργασία για πολλές ώρες χωρίς διάλλειμα. Η συχνή επάλειψη των ποδιών με προϊόντα που περιέχουν αμαμηλίδα είναι ευεργετική για την ενδυνάμωση των φλεβών.
Διαβητικό πόδι
Οι ασθενείς που υποφέρουν από διαβήτη θα πρέπει να φροντίζουν πολύ τα πόδια τους και να τους δίνουν την πρέπουσα σημασία και προσοχή. Τα πόδια γίνονται επιρρεπή σε μολύνσεις και τραυματισμούς, αφού βαθμιαία εξαφανίζεται η ευαισθησία σε αυτά. Ο διαβήτης δημιουργεί βλάβες στα νεφρά, οι οποίες φαίνονται κατά κόρον στα πόδια, στα οποία μπορεί να συμβεί και η πλήρης απώλεια των αισθήσεων. Έτσι, οι τραυματισμοί του δέρματος μπορεί να μην γίνονται καν αισθητοί δημιουργώντας φλεγμονές που μπορούν να οδηγήσουν σε βαθιά έλκη.
Στην Ελλάδα γίνονται 2.500- 3.500 ακρωτηριασμοί λόγω διαβητικού ποδιού. Αυτοί θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί με τον καθημερινό έλεγχο των ποδιών, σε ποσοστό που σύμφωνα με του ειδικούς θα μπορούσε να φτάσει στο 50-75%.
Κατάλληλο «παπούτσι από τον τόπο σου»
Πρόσφατη επιστημονική μελέτη έδειξε ότι το 37% των γυναικών φορούν παπούτσια που τις πονάνε επειδή είναι στη μόδα, ενώ το 17% των ανδρών παραδέχτηκαν ότι αγοράζουν παπούτσια σε λάθος μέγεθος.
Σύμφωνα με τις στατιστικές μετρήσεις, η συχνότητα των προβλημάτων των ποδιών είναι τέσσερεις φορές μεγαλύτερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Περίπου το 90% όλων των επεμβάσεων που πραγματοποιούνται για την αντιμετώπιση συνηθισμένων προβλημάτων στα πόδια, γίνονται σε γυναίκες. Ο λόγος για αυτή τη διάκριση σε αυτά τα δύο φύλα είναι …τα παπούτσια. Τα γυναικεία υποδήματα είναι οι βασικοί ένοχοι για την πρόκληση κάλων, παραμορφωμένων δακτύλων κτλ στον γυναικείο πληθυσμό.
Τα ψηλά τακούνια, το στενό και μυτερό πρόσθιο μέρος, σχήματα που δεν ταιριάζουν στο πόδι και το «καταπιέζουν» και ακόμα κι αν είναι φίλοι της γυναικείας ματαιοδοξίας είναι οι ύπουλοι εχθροί των ποδιών της γυναίκας. Η μόδα εδώ συνεισφέρει κατά πολύ στο να επιλέγουμε ακατάλληλα παπούτσια. Έχει υπολογιστεί ότι σε ένα στενό παπούτσι με ψηλό τακούνι, η πίεση που εξασκείται στο μπροστινό μέρος του ποδιού πολλαπλασιάζεται επί πέντε. Το αποτέλεσμα είναι ότι το μπροστινό μέρος του ποδιού συμπιέζεται σε μια ανώμαλη μορφή. Μαζί με τα ψηλά τακούνια, πρόσφατα έχουν άλλο τόσο κατηγορηθεί και οι σαγιονάρες που αλλάζουν τη φυσιολογική μηχανική κίνηση του ποδιού.
Οι κάλοι και οι τύλοι είναι κατά βάση αποτελέσματα των ακατάλληλων παπουτσιών, καθώς επίσης και η σφυροδακτυλία. Σε ένα μικρό σε μέγεθος παπούτσι δεν υπάρχει χώρος για την πλήρη έκταση των δακτύλων με αποτέλεσμα το πρόσθιο μέρος να λυγίζει προς τα κάτω.
Μια άλλη πάθηση που μπορεί να προκληθεί από τα στενά παπούτσια είναι τα νευρώματα στα πόδια. Τα νευρώματα είναι όγκοι που συνδέονται με ένα νεύρο, αποτελούνται από ινώδη ιστό και είναι επώδυνοι. Η συνεχής πίεση που εξασκείται από ακατάλληλα παπούτσια πάνω στα κόκαλα, είναι δυνατόν να προκαλεί φλεγμονή στα νεύρα του ποδιού, ιδιαίτερα στις περιοχές μεταξύ των δακτύλων.
Για καθημερινή χρήση, οι γυναίκες πρέπει να επιλέγουν παπούτσια με χαμηλό τακούνι γύρω στα4 εκατοστά, με στρογγυλό πρόσθιο τμήμα, ενώ οι άντρες πρέπει να προτιμούν παπούτσια με κορδόνια επίσης στρογγυλά μπροστά. Τα περισσότερα προβλήματα των ποδιών λύνονται όταν χρησιμοποιούμε κατάλληλα παπούτσια. Τα ευρύχωρα, αναπαυτικά παπούτσια προσφέρουν ξεκούραση στο πόδι και δεν δημιουργούν προβλήματα.
Διαόλου …κάλτσα
Η πιο παλιά αναφορά στην κάλτσα γίνεται από τον Ησίοδο, τον 8ο αιώνα π.Χ., ο οποίος αναφέρεται στο πίλημα, μια κάλτσα φτιαγμένη από τρίχες ζώων. Οι Ρωμαίοι ακολούθως τύλιγαν τα πόδια τους με λωρίδες δέρματος ή μάλλινου υφάσματος, το 2ο αιώνα μ.Χ. φορούσαν τις λεγόμενες udones, τις οποίες έραβαν από μάλλινα υφάσματα για να τυλίξουν με αυτές τα πόδια τους.
Στους αιγυπτιακούς τάφους του 3ου με 6ου μ.Χ. αιώνα ανακαλύπτουμε τις πρώτες πλεκτές κάλτσες. Στην Ευρώπη, οι κάλτσες ήταν στην ουσία λωρίδες από ρούχα τυλιγμένες γύρω από τα πόδια και τις πατούσες, και ονομάζονταν περικνήμια-γκέτες. Το Μεσαίωνα, το μήκος των παντελονιών μάκρυνε και η κάλτσα έγινε ένα είδος εφαρμοστού ρούχου το οποίο κάλυπτε το χαμηλότερο μέρος του ποδιού, ενώ στερεωνόταν με ένα είδος καλτσοδέτας. Το 12ο αιώνα περίπου, στις κάλτσες προστέθηκε και το μέρος της παρούσας. Γύρω στα 1490, τα κοντά παντελόνια ενώθηκαν με τις κάλτσες και έγιναν ένα είδος ρούχου, που οδήγησε στη δημιουργία του καλσόν. Ο William Lee, Άγγλος κληρικός, ανακάλυψε το 1589 την πρώτη μηχανή πλεξίματος. Το βαμβάκι άρχισε να χρησιμοποιείται κυρίως προς τα τέλη του 17ου αιώνα, ενώ τον 20ο αιώνα το νάιλον έγινε περισσότερο δημοφιλές στην κατασκευή της κάλτσας λόγω της αντοχής και της ελαστικότητάς του. Το βαμβάκι άρχισε να χρησιμοποιείται κυρίως προς τα τέλη του 17ου αιώνα, ενώ τον 20ο αιώνα το νάιλον έγινε περισσότερο δημοφιλές στην κατασκευή της κάλτσας λόγω της αντοχής και της ελαστικότητάς του. Συγχρόνως, καθώς τα παντελόνια μάκραιναν, οι κάλτσες άρχισαν να γίνονται ολοένα και πιο κοντές (πηγή ΔΙΑΔΡΟΜΗ).
Σήμερα, υπάρχουν πολλών ειδών κάλτσες και εξειδικευμένοι τύποι για συγκεκριμένες παθήσεις ή για την κούραση των ποδιών. Καλό είναι να χρησιμοποιούμε κάλτσες από βαμβάκι (αν είναι δυνατόν βιολογικό) και όχι συνθετικές, ώστε το πόδι μας να αναπνέει, να μην ιδρώνει, να μην καταπιέζεται και να μην επιβαρύνεται με χημικά που σε συνδυασμό με τον ιδρώτα θα δημιουργήσουν πρόβλημα στα πόδια και τον οργανισμό μας. Οι σωστές κάλτσες μας βοηθούν να αποφύγουμε τα μικρόβια και τους μύκητες.
Ρεφλεξολογία, θεραπεία μέσω του πέλματος
Πρόκειται για μια αρχαία θεραπευτική τεχνική με ρίζες στην Ανατολή, που κατατάσσεται στον τομέα της «εναλλακτικής ιατρικής». Στηρίζεται στην εφαρμογή ειδικών πιέσεων και μαλάξεων στο πέλμα και την ράχη των ποδιών. Επειδή στο πέλμα υπάρχουν 7.200 νευρικές απολήξεις, αυτές οι πιέσεις προκαλούν ένα «αντανακλαστικό» ερέθισμα σε καθένα σημείο και όργανο του σώματος ξεχωριστά, με αποτέλεσμα την διέγερση του νευρικού και του αμυντικού συστήματος του οργανισμού. Η διέγερσή τους επηρεάζει σημαντικά την κατάσταση της υγείας μας. Πρόκειται για μια θεραπεία που αντιμετωπίζει το άτομο ως ολότητα. Μέσω των ποδιών, του πέλματος συγκεκριμένα επιδιώκεται η αναζωογόνηση όλου του οργανισμού και η συναισθηματική εξισορρόπηση. Ταυτόχρονα, επιτυγχάνεται και μια μορφή θεραπευτικού μασάζ για τα πόδια.
Ποδολογία, η επιστήμη των ποδιών
Ο ποδολόγος ανήκει στα παραϊατρικά επαγγέλματα και γενικά ασχολείται με την υγεία των κάτω άκρων. Ενισχύει τους Δερματολόγους, Διαβητολόγους Ορθοπεδικούς κ.λ.π. στις ειδικότητές τους και συνεργάζεται στενά με όμοια επαγγέλματα. Ο ποδολόγος ασχολείται με την θεραπεία και περιποίηση των ποδιών και διαπιστώνει παθολογικές αλλαγές στο πόδι, οι οποίες απαιτούν ιατρική θεραπεία. Έτσι λειτουργεί σαν σύνδεσμος μεταξύ ασθενούς, ιατρού, κατασκευαστού ορθοπεδικών υποδημάτων ή ακόμη και φυσιοθεραπευτών. Ασχολείται με την πρόληψη, τη θεραπεία και την εφαρμογή πιο εξειδικευμένων μεθόδων για την αποκατάσταση μιας σειράς προβλημάτων.
Διατροφή
Ακόμα και τα πόδια μας έχουν αγαπημένες τροφές και άλλες που δεν τους κάνουν καλό. Αμύγδαλα, φιστίκια, φυτικά έλαια κτλ περιέχουν πολύτιμη βιταμίνη Ε, ισχυρό αντιοξειδωτικό στοιχείο που δρα κατά των θρομβώσεων στα πόδια. Η βιταμίνη C είναι επίσης εξαιρετικό αντιοξειδωτικό και απαραίτητη για την παραγωγή κολλαγόνου που ενισχύει την ελαστικότητα της επιδερμίδας και των ποδιών. Θα την βρείτε στα εσπεριδοειδή και σε πολλά λαχανικά.
Τα φλαβονονειδή δρουν κατά των φλεγμονών και βοηθούν στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Καταναλώστε άφθονα σταφύλια, σπανάκι, μπρόκολο και τσάι. Θυμηθείτε ότι τα μπαχαρικά, ο καφές και το αλκοόλ δεν βοηθούν στις παθήσεις των ποδιών. Άφθονο νερό και ειδικά αφεψήματα αντιθέτως βοηθούν την κατάσταση (ιππουρίδα, σημύδα κτλ).
Ποδόλουτρο: το σπα των κάτω άκρων
Το ποδόλουτρο είναι το σπα των κάτω άκρων, χαλαρώνει, αναζωογονεί, ξεπρήζει και ξεκουράζει τα κουρασμένα πόδια. Τα οφέλη του έχουν αποτέλεσμα σε ολόκληρο το σώμα.
Η θερμοκρασία του ποδόλουτρου εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το χειμώνα κάνουμε ζεστό, το καλοκαίρι κρύο. Για ξεκούραση προτιμάμε το ζεστό (όχι καυτό), για να ξεπρηστούν τα πόδια μας προτιμάμε το κρύο νερό στο ποδόλουτρό μας.
Κυρίως, όμως, συνίσταται το χλιαρό ποδόλουτρο με μια χούφτα χοντρό αλάτι. Το αλάτι βελτιώνει το κυκλοφορικό σύστημα και απομακρύνει το γαλακτικό οξύ, που αποτελεί το προϊόν καύσης των μυών, με αποτέλεσμα να νιώθουμε τα πόδια μας ξεκούραστα. Επιπλέον, το ιώδιο που περιέχει βοηθάει στην καλή κυκλοφορία του αίματος, ενώ το κάλιο και το νάτριο συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του μυϊκού συστήματος και στην ισορροπία των υγρών του σώματος.
Εκτός από αλάτι, μπορείτε να κάνετε ποδόλουτρο με χαμομήλι, το οποίο διαθέτει αντιφλεγμονώδη δράση. Τα αιθέρια έλαια μέσα στη λεκάνη με το νερό είναι επίσης ευεργετικά. Προτιμήστε αιθέριο έλαιο λεβάντας, αμαμελίδας, λεμονιού, πορτοκαλιού, φασκόμηλου ή κυπαρισσιού.
-της Ειρήνης Κάρου
Πηγές: bloginhealth, medlock, www.hndc.gr, Διαδρομή
*Τα στοιχεία του άρθρου έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Για οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας επισκεφθείτε τον γιατρό σας.
Σχολιάστε το άρθρο